“Hij staat als ‘broer’ in mijn telefoon”

[et_pb_section fb_built=”1″ admin_label=”section” _builder_version=”3.22″ custom_margin=”||28px|||” custom_padding=”||2px|||” global_colors_info=”{}”][et_pb_row admin_label=”row” _builder_version=”3.25″ background_size=”initial” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” global_colors_info=”{}”][et_pb_column type=”4_4″ _builder_version=”3.25″ custom_padding=”|||” global_colors_info=”{}” custom_padding__hover=”|||”][et_pb_text admin_label=”Text” _builder_version=”3.27.4″ background_size=”initial” background_position=”top_left” background_repeat=”repeat” custom_padding=”|20px||23px||” global_colors_info=”{}”]Joris (26) en Mojab (24) kennen elkaar nog niet zo lang, maar in korte tijd ontstond een heel bijzondere vriendschap. Al tijdens hun eerste ontmoeting hadden ze de grootste lol. “Toen ik hem zag wist ik gelijk: Dit wordt mijn mattie.”

Door Lieke Loman

Joris gaf zich op voor Buddy to Buddy omdat hij iets wilde betekenen voor een nieuwkomer. Vrijwilligerswerk deed hij nog niet, maar het trok hem wel. “Ik wilde een nieuwe vriend maken, en daarom sprak Buddy to Buddy me erg aan”, vertelt hij. Op het matchingsdiner in Utrecht ontmoette hij Mojab uit Syrië en dat bleek een match made in heaven. De klik was er vanaf de eerste minuut. “Toen ik hem zag wist ik gelijk: dit wordt mijn mattie”, vertelt Joris glunderend. 

Nu, drie maanden later, blikken Joris en Mojab terug op een bijzondere periode in hun leven. In Café Lombok zitten de mannen naast elkaar alsof ze elkaar al jaren kennen. Ze nemen elkaar op de hak en slaan regelmatig in het gesprek een arm om elkaar heen. Ze hebben in amper drie maanden al van alles met elkaar beleefd. Van wandelingen door het Griftpark tot een avondje comedyclub aan toe.

“Ik krijg energie van hem”
Mojab woont nu twee jaar in Utrecht en spreekt erg goed Nederlands. Hij werkt als vrijwilliger op een taalschool waar hij taallessen geeft aan vluchtelingen. “Mojab is ontzettend gemotiveerd om een bijdrage te leveren aan de maatschappij en is ook heel erg geïnteresseerd in alles en iedereen. Zijn doorzettingsvermogen en optimisme, dat bewonder ik. Ik ben heel erg trots op hem”, vertelt Joris. Mojab vindt het leuk dat hij zo met Joris kan lachen.  “Joris is altijd vrolijk, ik krijg heel veel energie van hem.”

Mee naar de moskee
Cultuurverschillen zijn er, maar die zijn volgens de jongens overbrugbaar. Joris: “Zo ben ik met Mojab mee gegaan naar de moskee in Lombok. We waren een middag aan het chillen, en opeens bedacht ik me dat Mojab was vergeten te bidden.” Mojab lacht. “Ik was het een beetje vergeten, dus ik bedankte hem en wilde snel naar de moskee gaan. Toen opperde Moja om mee te komen, wat ik heel tof vond. Zelf ben ik niet religieus, dus voor mij was het een bijzondere ervaring om eens een moskee van binnen te bekijken.” Of die cultuurverschillen soms niet lastig zijn? Joris: “Mojab’s cultuur en religie zijn onderdeel van zijn DNA. Natuurlijk moet je meedraaien in de maatschappij, Mojab moet zich hier natuurlijk gewoon aan de verkeersregels houden, maar ik vind dat iedereen vooral zichzelf moet kunnen zijn.”

Joris en Mojab hebben nog volop plannen. Eerst maar eens samen koken. “We gaan dan wel Syrisch eten en niet Nederlands, want daar houd ik niet van”, zegt Mojab stellig. 

“Ik denk dat we als broers zijn voor elkaar. Joris staat in mijn telefoon als ‘Kanka’, dat betekent ‘bloedbroeder’ in het Turks. ”[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section]