Buddycafé bij Griffioen

De deur staat open. Het is woensdagavond en langzaam stappen steeds
meer mensen over de drempel van Griffioen. De ontmoetingsruimte van het Nijmeegse
woon/zorgcomplex vormt het decor voor het maandelijkse Buddycafé waar
Nederlanders en nieuwkomers elkaar ontmoeten in een ontspannen sfeer. Er worden
spelletjes gespeeld, gepraat en vriendschappen gesloten. Het lijkt een doodgewone
avond, alleen is het voor de aanwezige gasten véél meer dan dat: Het is een kans op
een nieuw bestaan.

Stel je eens voor: Je moest jouw land verlaten omdat het onveilig was. Noodgedwongen
verhuis je naar een ander land en dan zet je voet op vreemde bodem. Je spreekt de taal niet,
maar je hebt zoveel behoefte om erbij te horen. Contact te maken, vriendschappen op te
bouwen en weer vooruit te kunnen kijken. Mohammed uit Yemen en Omar, Ahmad en
Ahmad uit Syrië zitten in hetzelfde schuitje; ze zijn twee jaar geleden naar Nederland
gekomen om een bestaan in veiligheid op te bouwen.

Verlegen
Niet gemakkelijk, vertrouwen de heren me toe. “Arabische mannen zijn best verlegen en
stappen niet zomaar op iemand af. Het is moeilijk omdat je elkaars taal niet spreekt”, zegt
Omar. Inmiddels spreekt hij vloeiend Nederlands en gaat het contact maken hem stukken
gemakkelijker af. Ook vanavond, tijdens het Buddycafé in Griffioen, waar de
ontmoetingsruimte het decor vormt voor de ontmoetingen tussen Nederlandse buddy’s en
buddy’s die nieuwkomers zijn.

Integreren
Sofie van Graas, projectleider van Buddy to Buddy Nijmegen, heeft menig ontmoetingen zien
plaatsvinden en het raakt haar nog iedere keer. “Het is pure magie wat er gebeurt, zowel
voor de Nederlanders als voor de nieuwkomers”, zegt ze.
Ahmad beaamt dit. In het eerste jaar vond hij het heel moeilijk om contact te maken. Sinds hij buddy is en de taal steeds beter onder de knie krijgt, heeft hij vrienden gemaakt en heeft
hij het gevoel dat hij er weer bij hoort. Zijn vrienden knikken instemmend. Alle vier
beschouwen ze het Buddycafé in Griffioen als een reikende warme hand die hun laat voelen
wat het is om weer een volwaardig mens in een maatschappij te zijn.

Pure magie
Sofie legt uit: “Op een van deze avonden sprak ik een vrouw uit Syrië. Ze vroeg mij: Ben jij
mijn deur? Ik begreep niet helemaal wat ze daarmee bedoelde en vroeg het haar. Ze
antwoordde: Ben jij mijn deur naar het Nederlandse leven?”, zegt ze zichtbaar geraakt.
“Zoveel betekent het voor deze mensen om in contact te komen met Nederlandse buddy’s.
En dat is wat wij samen kunnen bereiken. Het is niet jij en zij, het is wij. Hoe meer we dat
zien, hoe groter de wij wordt.”

Tekst: Minke Koks, Bureau Open Boek
Foto: Yasemin Photograpy